W XVIII wieku zapoczątkowany został proces zmian technologicznych, gospodarczych, społecznych i kulturalnych, który określony został rewolucją przemysłową. Rewolucja przemysłowa zaczęła się w Anglii oraz w Szkocji, najlepiej rozwiniętym i najbogatszym wówczas rejonie świata. Szukano wówczas nowych rozwiązań technologicznych i wynalazków. Pierwszą znaczącą innowacją było zmodernizowanie warsztatu tkackiego. Po około 100 latach rewolucja przemysłowa zawitała na ziemie polskie. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych Królestwa Polskiego w 1822 roku zainteresowała się lnem, jako surowcem dla mającego powstać przemysłu lniarskiego. Władze ściągały do Kongresówki różnych specjalistów, sprowadzały nowe maszyny i inne wynalazki oraz udzielały pożyczki z funduszu Komisji Rządowej. W kraju zaczęły powstawać fabryki przędzenia lnu, wyrobów jedwabnych i tkania płótna. W 1821 roku dziedzicem Kwaśniowa, Cieślina i Huciska został Konstanty Leon Wolicki, niezwykły szlachcic, którego pragnieniem było unowocześnić i uprzemysłowić gospodarkę. Zamierzenia swoje realizował nie tylko z nadziei osobistych zysków, lecz także z chęci wydźwignięcia społeczeństwa z grożącej mu ruiny i biedy. W Cieślinie zaczął budować fabrykę jedwabną oraz dom mieszkalny dla fabrykantów (Dom mieszkalny dla fabrykantów >> czytaj więcej). Po raz pierwszy z tymi budowlami spotykamy się w raporcie biegłych do oszacowania jego dóbr z 23.02.1825 roku. Są one jeszcze nie ukończone, zaś z wartości sporządzonego szacunku wynika, że brakowało wówczas ok. 1/3 całości nakładów. W 1828 roku zaprowadził w Kwaśniowie plantację morw białych, natomiast w Cieślinie wybudował fabrykę jedwabiu i obok piętrowy dom mieszkalny dla fabrykantów. Do fabryki jedwabnej zakupił w czasie swych podróży do Anglii 101 warsztatów tkackich z maszynami typu Żakarda oraz inne maszyny, a także zamierzał sprowadził do niej angielski personel techniczny. W dniu 18.02.1830 roku w Warszawie przed przysięgłym Pisarzem Aktowym Królestwa Polskiego i Rejentem Kancelarii Hipotecznej województwa Mazowieckiego Janem Wincentym Bandtkie, Antoni Lelowski Referendarz Stanu, Komisarz fabryk rządowych działający w imieniu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji z mocy upoważnienia z dnia 15.02.1830 roku oraz Konstanty Wolicki właściciel Dóbr Kwaśniowa zamieszkały w Warszawie przy ulicy Mazowieckiej zeznali iż, Konstanty Wolicki nabywszy w Yarmouth w Anglii, od PP. Depoully, Nourtier et. Comp. kompletny zakład mechaniczny do wyrobów jedwabnych, o 101 tkackich warsztatach, z machinami Zakartami, z wszelkimi narzędziami i potrzebnym do zakładu porządkiem zobowiązał się w Cieślinie założyć na własny rachunek rękodzielnię wyrobów jedwabnych i półjedwabnych, a także sprowadzić z zagranicy własnym kosztem dyrektora i potrzebnych majstrów. Ponieważ budowle w Cieślinie były już gotowe, dlatego warsztaty i machiny oraz potrzebni majstrowie do końca września 1830 roku mieli być sprowadzeni, tak aby na początku października rękodzielnia mogła zacząć pracę. Dla oddania rękodzielni do ruchu i jej utrzymania Wolicki zamierzał na początek 64.000 złp., które stanowić miały kapitał obiegowy rękodzielni, przeznaczyć na zakup surowych materiałów, opłatę robotników i inne potrzebne wydatki. W koszta te miało nie wchodzić sprowadzenie dyrektora i majstrów z zagranicy. Powyższy kapitał obiegowy wraz z rozwojem rękodzielni Wolicki zamierzał powiększyć, zaś Komisja Rządowa Sprawa Wewnętrznych i Policji zastrzegła, ażeby suma kapitału obiegowego nigdy nie była uszczuplona przez inne wydatki, dlatego w fabryce miały być od początku zaprowadzone księgi rachunkowe. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Policji wspierając przedsięwzięcie, stosownie do przyrzeczenia danego Wolickiemu w dniu 07.06.1827 roku zapewniła mu tytułem zapomogi pożyczkę z funduszów fabrycznych w kwocie 63.200 złp. Wolicki po otrzymaniu od Komisji przyrzeczenia otrzymaną sumę przeznaczyć miał na zakupiony w Yarmouth zakład, zaś dowody zapłaty miał złożyć u bankiera warszawskiego Piotra Steinkellera. Pożyczka ta zostawiona była Wolickiemu do końca 1832 roku bez procentu, zaś od 1833 roku Wolicki miał zwracać ją spłacając ratami z 6% prowizją wynoszącymi 3.792 złp. przez okres 20 lat, począwszy od 01.06.1833 roku. Bezpieczeństwo pożyczki Wolicki oparł na wartości sprowadzonych z Yarmouth machinach oraz na całym swoim majątku. W ciągu 1 roku Wolicki zadeklarował uregulowanie hipoteki swoich budowli fabrycznych i na nich zastawić bezpieczeństwo hipoteczne, zaś do tego czasu zakład ze wszystkimi machinami pozostawać miał pod dozorem najbliższej zwierzchności rządowej. W razie niedotrzymania przez Wolickiego ustalonych warunków Komisja Rządowa mogła w drodze administracyjnej niniejszy kontrakt rozwiązać, zaś kapitał wraz z procentami w drodze egzekucji sądowej lub administracyjnej ściągnąć. Dla większej pewności skarbowej i utrzymaniu zakładu w kraju Wolicki cały zakład wraz ze wszelkimi zapasami miał ubezpieczyć w Towarzystwach ogniowych – budowle w krajowych towarzystwach, zaś machiny i zapasy w zagranicznych. Polisy ubezpieczenia Wolicki każdego roku miał okazywać Zwierzchności rządowej czuwającej nad zakładem. Odstąpienie, albo sprzedanie rękodzielni w całości lub w części przed spłaceniem zapomogi możliwe było tylko po uprzednim zezwoleniu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych i Policji, zaś dla utrzymania kontroli przez Rząd, Wolicki miał po uruchomieniu rękodzielni sporządzić dokładny inwentarz zakładu. Wolicki miał zainwestować w przedsiębiorstwo, oprócz tego, co już włożył, kolejne 64 000 złp. Całkowity koszt budowy tej fabryki wyniósł 287 438 złp 55 groszy.Niestety nie udało doprowadzić tej inwestycji do końca. W 1830 roku wybucha Powstanie Listopadowe, w którym bierze udział Konstanty Leon Wolicki. Za udział w powstaniu pod koniec 1832 roku dobra Konstantego Leona Wolickiego – Ojców, Szklary i Kwaśniów – zostały skonfiskowane, zaś on sam udał się na emigrację. W sierpniu 1832 roku machiny fabryki jedwabiu w Cieślinie zostały zarekwirowane przez Skarb Publiczny. Przed zajęciem fabryki jedwabiu było w niej 2 stróżów – jeden pilnował fabryki, a drugi budynku mieszkalnego (domu dla fabrykantów) znajdującego się za wsią pod lasem. W latach 1833/34 dozorcą fabryki jedwabiu i domu dla fabrykantów był Stanisław Wencel, zaś od lat 1834/35 Jan Żukowski, któremu rocznie Jan Polikarp Wolicki płacił 284 złp. Budynki były ogrzewane opałem Jana Polikarpa Wolickiego, co przy okresie ogrzewania wynoszącym 25 tygodni w roku, pochłaniało 50 sążni drzewa, a licząc po 6 złp. za sążeń dawało to kwotę 300 złp. rocznie. W dniu 30.01.1833 roku pojawił się pierwszy protokół z opisem stanu budowli na zakład Fabryczny Wyrobów jedwabnych w Cieślinie oraz spisem różnego rodzaju maszyn i narzędzi znajdujących się w fabryce. Spis ten dokonany został przez Inżyniera Wojewódzkiego Krakowskiego Mayzera i członka delegowanego z Biura Komisarza Obwodu Olkuskiego M. Kulczyckiego na skutek reskryptu Komisji Wojewódzkiej z dnia 11.01.1833 r. będącego wykonaniem reskryptu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego z dnia 14.12.1832 roku. Poniżej kompletna treść tego opisu:
„Gmach z kamienia na wapnie murowany, zewnątrz i wewnątrz otynkowany i pobielony. Dach gontami pokryty, długości 98 łokci, szerokości 25 łokci, wysokości pod dach 16 łokci. Wejście główne do gmachu przez środkowe podwójne drzwi wykonane z tarcic 1 1/2 cała gładko heblowanych, okutych 4 zawiasami i 4 hakami prostymi, z 4 szufryglami ryglami u góry i u dołu oraz jednym szufryglem do zasuwania, zamkiem z kluczem i kłódką, nad drzwiami jest okienko z 4 szybami. Przez te drzwi wchodzi się do sali dolnej w której podłoga z tarcic heblowanych przybitych gwoździami żelaznymi do legarów. Sufit na łatach pomiędzy belkami urządzony. W środku przez cała długość znajdują się 2 podciągi wsparte na 12 filarach drewnianych okrągłych gładko wyheblowanych. W sali tej jest 9 okien weneckich, każde o 3 kwaterach, z czego jedna otwierająca się okuta 2 zawiasami, 2 hakami, 2 narożnikami i foraybą. Inne zaś kwatery są prosto gwoździami do futryny przybite. W każdym takim oknie jest po 16 szyb na kit wprawionych. Z zewnątrz okiennice podwójne okute 4 zawiasami, 4 hakami, haczykami i skoblem do zamykania. Przy wejściu ustawiony jest na rusztowaniu zegar z 2 cyberblatami w dużym formacie w ramach pomalowanych bez szkła. W podłuż sali z obu stron ustawionych jet 21 szt. warsztatów niekompletnie urządzonych. W samym środku znajduje sie przędzalnia o 162 wrzecionach z libelą szklaną oraz stosownymi korbami i całą maszynerią do przędzenia potrzebną. Dalej znajduje się jedna maszyna do wytłaczania dziur na nicienice, jeden szrubsztak żelazny, 1 kowadło na pniaku drewnianym, 1 maszyna do spłaszczenia i zatebkowania drutów, jedna maszyna do rozdzielania nitek, 1 kołowrotek, w końcu piec żelazny na podmurowaniu do ogrzewania tej sali. W stronę lewą przez drzwi podwójne okute 4 zawiasami, 4 hakami, 2 szufryglami, zamkiem i kluczem wchodzi się do oddziału drugiego przeznaczonego na skład różnych efektów. W nim 3 szt. okien z okiennicami wg poprzedniego opisu, okutych i oszklonych. Podłoga i powała z tarcic, a w podłodze drzwi leżące okute 2 zawiasami, 2 hakami z wrzeciądzem i skoblem, którymi po stopniach wokół do urządzonej piwnicy. Z oddziału tego również wychodzi się na dwór przez drzwi podwójne okute podług powyższego opisu. Następnie przez drzwi pojedyncze okute 2 zawiasami, 2 hakami, zamkiem z kluczem wstępuje się po schodach na górę, Schody te opatrzone są z boku i od góry na około poręczami gładkimi i w szczeble opatrzonymi. Do sali dużej do której podłoga z tarcic heblowanych, sufit na łatach między belkami urządzony, 2 podciągami pod którymi14 filarów okrągłych heblowanych, 10 okien większych każde o 3 kwaterach, a 2 mniejsze o 2 kwaterach, w każdym okien jedna kwatera okuta tak ja powyżej, w pierwszych po 16 szyb, a w drugich po 12 na kit oprawionych. W sali tej po obu stronach 4 rzędami ustawione znajdują się warsztaty prawie kompletnie przyrządzone i niektóre tylko niezłożone. Na większej zaś części znajdują się materiały jedwabne rozpoczęte przykryte skórkami wyprawionymi cielęcymi takich warsztatów jest 40 szt., przy których 46 szt. skrzyneczek rzemieślniczych okutych 2 zawiasami i zamkiem. Dalej znajduje się 6 motowideł do nawijania jedwabiu na cewki, jeden kołowrotek z kółkiem żelaznym do którego służą znajdujące się 4 koziołki. Z sali tej na prawo przez drzwi pojedyncze okute dwoma zawiasami francuskimi, zamkiem i kluczem wchodzi się do drugiej mniejszej sali, w której podłoga i sufit jak wyżej, 2 podciągami, 6 filarami, 2 okna o 3 kwaterach, a 2 okna o 2 kwaterach, w każdym znajduje się 1 kwatera okuta jak powyżej. W sali tej ustawionych jest 5 szt. dużych zwijadeł, złożonych 34 wierzchów warsztatowych nieustawionych, 4 szt. kołowrotków mniejszych, 18 lad, 62 szt lichtarzyków blaszanych na dubeltowych drutach do zawieszania przy warsztatach. Z drugiej strony sali przez drzwi pojedyncze okute 2 zawiasami, zamkiem i kluczem wchodzi się do składu różnych efektów zapasowych i narzędzi rzemieślniczych, potrzebnych tak do wyrabiania materiału, jak też naprawy i zrobienia maszyn i innych potrzebnych tak stolarskich, jako i ślusarskich narzędzi. W oddziele tym podłoga i sufit jak poprzednio.
Spis tych efektów i narzędzi, jako też ilość takowych jest następująca:
– 14 szt. piłek różnego rodzaju i wielkości,
– 91 szt. prętów żelaznych krótszych,
– 7 szt. prętów żelaznych dłuższych,
– 42 szt. lasek z żelaza lanego,
– 6 szt. pornesu,
– 60 szt. rybich zaczepek warsztatowych,
– 3 drewniane cyrkle z sztyftami na końcach,
– 3 koła drutu grubego żelaznego,
– 1 koło drutu grubego mosiężnego,
– 4 kółeczka druty cienkiego żelaznego,
– 23 szt. skrzyneczek dla rzemieślników siedzących przy warsztatach z zamkami i zamiaskami,
– 1 prasa ze śrubą,
– 6 szt. śrub innych,
– 1 maszyna do rozdzielania nitek rozebrana w drzewo mahoniowe oprawiona,
– 28 snopków drutów przygotowanych do zaczepiania nici jedwabiu,
– 83 snopków nici z ciężarami ołowianymi,
– 2 kopy prędów drewnianych roboty tokarskiej różnej wielkości,
– 14 wałków drewnianych,
– 12 ławek większych do siedzenia dla rzemieślników przy warsztatach,
– 31 szt. nowych krzyżowych rusztowań po powyższe ławki,
– 15 szt. narzędzi drewnianych śrubami żelaznymi opatrzonych,
– 1 maszynka drewniana z 12 mosiężnymi równoległymi linijkami,
– 2 maszynki drewniane z 12 żelaznymi linijkami,
– 20 drewnianych maszynek bez linijek,
– 1 paka z ołowiem,
– 1 paka różnego żelastwa drobnego, wagi, kółka, itp.,
– 1 skrzyneczka napełniona doneczkami do cewków,
– 4 cewek blaszanych,
– 18 cewek drewnianych,
– 1 koszyk napełniony cewkami i kółkami,
– 4 szt. śrubsztaków żelaznych dużych,
– 6 wiązek drutu grubego na końcach z haczykami przyrządzonymi,
– 2 paki ołowiu w wiązkach przyrządzonego w drutach,
– 158 szt. różnego żelastwa grubszego do maszyn i różnych urządzeń,
– 43 szt. żelastwa w mniejszym formacie,
– 11 szt. kleszczów żelaznych różnej wielkości,
– 2 kółka lane żelazne,
– 1 miech kowalski średniej wielkości,
– 6 motków nici grubych,
– 22 szt. liniów, trójkątów, węgielnic i modelów drewnianych,
– 2 miary podzielone na miary składane,
– 1 cyrkiel stolarki drewniany,
– 1 linia żelazna długa z jednej strony z zębami,
– 7 śrubownic,
– 8 ręcznych gibcążków,
– 2 cyrkle mosiężne,
– 2 cyrkle żelazne,
– 3 węgielnic stalowych,
– 1 maszyna pod śrubownice,
– 1 obcęgi,
– 1 żelazna węgielnica,
– 1 mosiężna z dziurkami,
– 2 śrubstaki ręczne żelazne,
– 3 babki żelazne,
– 2 gwoździownice,
– 1 stół z wałeczkami składany,
– 44 szt. części maszynerii górnej do nastaw dziurkowanych i okutych,
– 1 prasa z wszelkimi rekwizytami,
– 3 sznurki kółek żelaznych pod śruby i mutry,
– 1 łyżka żelazna do topienia ołowiu,
– 2 stolarskie cyrkle drewniane,
– 20 stolarskich rysownic,
– 4 knyple stolarskie,
– 2 kameraisy,
– 2 flaszeczki blaszane do oleju,
– 2 skórzane pasy do kołowrotów,
– 1 kociołek żelazny do gotowaniu klejów,
– 34 szt. heblów stolarskich różnej wielkości,
– 38 świderków do jednej korby,
– 27 świderków do wkręcania w korby,
– 20 świderków ręcznych z rączkami,
– 20 pilników do robót kowalskich,
– 16 raszpli stolarskich,
– 19 raszpli ślusarskich płaskich,
– 29 raszpli trójkątnych,
– 1 drylownica,
– 16 dłutek stolarskich półokrągłych,
– 6 dłutek kowalskich,
– 17 dłutek płaskich stolarskich,
– 9 dłutek skośnych,
– 2 raszplownice stolarskie,
– 3 świdry heblowe,
– 3 świdry kręcone duże,
– 4 klucze do zakręcania śrub,
– 2 korby do zakręcania śrub,
– 2 perliki,
– 1 młotek dłutowy,
– 1 młotek tapicerski,
– 2 młotki kowalskie,
– 1 młotek stolarski,
– 3 nożyc dużych,
– 3 obcęgów dużych,
– 1 szczypce stolarskie,
– 1 przezmian żelazny cały,
– 1 siekierka,
– 2 uszów do dźwigania kotłów,
– 48 śrubsztaków stolarskich,
– 27 szczotek drucianych do gręplowania,
– 1 prasa drewniana mniejsza,
– 207 sztuk wałków, blatów, części zapasowych itp.,
– 164 szt. drugienic krótszych,
– 42 szt. drugienic średnich,
– 19 szt. drugienic dłuższych,
– 269 paczek zapakowanych w papier w których znajdują się tylne i przodkowe mścielnice do warsztatów,
– 133 paczek papieru grubego w różnym formacie z deseniami wydziurkowanymi, każda opatrzona etykietą,
– 1 szafa drewniana pojedyncza z zamkiem i kluczem,
– 1 szafa podwójna z dwoma zamkami bez kluczy.
Z tych w pierwszej znajduje się znaczny zapas rozmaitych drobnych żelastw, a mianowicie śrubek, muterek, sztyftów, drucików, klamerek, lecz z powodu znacznej ilości oraz niewiadomości ich użytku, policzenie takowej i opisanie po szczególe jest niepodobnym.
W drugiej również znajduje się mnóstwo różnych rekwizytów i narzędzi po większej części mosiężnych, stalowych i żelaznych, także nici, druty ołowiane, czółka, niektóre części maszynerii górnej od warsztatów, znaczna ilość śrub, muterek, itp., mianowicie zaś 2 maszynki mosiężne i stalowe, szale do ważenia z drągiem żelaznym.
Z powodu więc znacznej ilości takowych sprzętów, gdy te w niniejszym protokole ani po szczególności, ani po ilości opisanymi nie zostały, delegowani zwracając uwagę na całość i nieuronienie tychże, iżby Skarb na stratę narażonymi nie był. Szafy te dwie zamknąwszy urzędową pieczęcią Inżyniera Wojewódzkiego na laku czerwonym opieczętowali i zabezpieczyli.
Z sali górnej drzwiami pojedynczymi okutymi 2 zawiasami, ryglem od spodu oraz kluczem i zamkiem idzie się po schodach pod strych, na którym znajduje się złożone paki w ilości 64 szt. na belkach, 100 szt. łat rżniętych. W oddziele tym jest 8 okien dużych półokrągłych, przybite gwoździami, w każdym po 12 szyb. Oddział ten jest przeforsztowany od przyległego tarcicami od podłogi aż po sam szczyt.
W końcu od frontu trzecimi drzwiami okutymi podług powyższego opisu wchodzi się do oddziału mającego sie przeznaczyć na papiernia, w tej w znacznej części znajdują się podłoga z balów, 4 skrzyń z tarcic sosnowych gładko wyheblowanych, powała z tarcic, 2 okna szerokie podług powyższego opisu, jedne drzwi prowadzące na przeciwną stronę, z tej schodami wstępuje się aż pod sam strych na którym urządzone jest kompletne rusztowanie do duszenia mającego się robić papieru oraz znaczny zapas żerdzi do zawieszania. W końcu na strychu znajdują się 14 półokrągłych dużych ram okien, w każdej jest tylko po 2 szyb wprawionych.
Znajdowały się tam także „aparata czyli ubranie do Kapliczki na Kwiecinku przeznaczonem, w tem znajdują się Drewniane, Bronzowawe niepisuią się iako z Kilkudziesięciu drobnych części złożone”.
W dniu 01.02.1833 roku na mocy reskryptu Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych Duchownych i Oświecenia Publicznego z dnia 14.12.1832 roku oraz polecenia Wydziału Sekcji Administracyjnej Komisji Województwa Krakowskiego z dnia 11.01.1833 roku Nr 71388, wszelkie warsztaty i narzędzia fabryki jedwabiu w Cieślinie zostały protokólarnie zajęte przez Skarb Publiczny na zabezpieczenie pożyczki w kwocie 63.200 złp. zaciągniętej od Skarbu Królestwa Polskiego przez Konstantego Leona Wolickiego na budowę i wyposażenie jej urządzeniami sprowadzonymi z Anglii. Komisarz Obwodu Olkuskiego zaproponował dziedzica Dóbr Klucze Jana Bukowskiego albo Franciszka Gostkowskiego dziedzica Dóbr Bydlina do dozoru nad fabryką jedwabiu. Bukowski od razu odmówił, zaś Franciszek Gostkowski przybył do Cieślina, ale po przedstawieniu mu spisanego inwentarza odmówił przyjęcia odpowiedzialności za zakład i odjechał. W tej sytuacji delegowany Komisarz Kulczycki spisanym protokołem zajęcia, zaprowadzenia obserwacji i dozoru nad zakładem Fabryki Materii Jedwabnej w Cieślinie powierzył dalszy tymczasowy dozór Janowi Polikarpowi Wolickiemu dzierżawcy i wójtowi Gminy Kwaśniów. Protokół wyposażenia fabryki jedwabiu przy zajęciu Dóbr Kwaśniowa w sekwestr rządowy dokonany został ostatecznie w dniu 15.07.1833 roku przez delegowanego Juliana Szczepanowskiego. Wyglądał on następująco:
Fabryka Wyrobów Jedwabnych we Wsi Cieślinie.
Zegar z dwiema Cyferblatami w dużym formacie, w ramach pomalowanych bez szkła (1) Warsztatów niekompletnie przyrządzonych (21) Przędzalnia o 162 wrzecionach z libelą szklaną (1) Maszyna do wytłoczenia dziur na niciownia (1) Szrubsztak zelazny (1) Kowadło na pniaku drewnianym (1) Maszyna do spłaszczenia i załebkowania drutów (1) Maszyna do rozdzielania nitek (1) Kołowrotek (1) Piec Zelazny (1) Warsztatów prawie kompletnie przyrządzonych na większey części, w których znayduią się Jedwabne materyie rozpoczęte przykryte Skórkami wyprawionemi Cielęcemi (40) Skrzyneczek Rzemieslniczych okutych z Zamkami (46) Materiał do nawiiania Jedwabiu na Cewki (6) Kołowrotek z kołkiem zelaznym do którego służą 4 koziołki (1) Zwiiadeł dużych (5) Wierzchni Warsztatowych nieustawionych (34) Kołowrotków mnieyszych (4) Lad (18) Lichtarzyków blaszanych na dubeltowych drutach a do zawieszenia przy warsztatach (62).
Spis różnych Affektów i Narzędzi.
Piłek róznego rodzaju i wielkości (14) Prętów żelaznych krótszych (91) Prętów żelaznych dłuższych (7) Lasek z Zelaza lanego (42) Pomexu funtów (6) Rybich zaczepek warsztatowych (60) Cyrklów drewnianych z dziurami na koncach (3) Drutu grubego żelaznego kół (3) Drutu grubego Mosięznego (1) Drutu Cienkiego Zelaznego kołek (4) Skrzyneczek dla Rzemieslników okutych z Zamkami (23) Prasa ze Srubą (1) Srub innych (6) Maszyna do rozdzielania nitek w Machoń oprawna (1) Drutów Snopków (283) Nici z ciężarami Ołowianemi Snopków (83) Prętów drewnianych roboty Tokarskiey rozney wielkości kop (2) Wałków Drewnianych (14) Ławek do Siedzenia (12) Krzyżowych rusztowań pod też Ławki (31) Narzędzi drewnianych Srubami żelaznemi opatrzonych (15) Maszynka drewniana 12a mosiężnemi równoległemi liniikami (1) Maszynka z 12 liniikami żelaznemi (1) Maszynka bez liniek (1) Paka z ołowiem (1) Roznego żelastwa drobnego wagi kołka i.t.p. Paka (1) Skrzyneczka napełniona deneczkami do Cywków (1) Cywek Blaszanych (4) Cywek Drewnianych (18) Koszyk napełniony Cywkami i Kołkami (1) Szrubstaków żelaznych dużych (4) Drutu grubego na koncach z Chaczykami wiązek (6) Ołowiu w wiązkach przyrządzonego drutu pak (2) Roznego żelastwa grubszego do maszyn i roznych narzędzi (58) Róznego żelastwa w mniejszym formacie (43) Kleszczów żelaznych rozney wielkości (11) Kołek lanych żelaznych (2) Miech kowalski sredniey wielkości (1) Nici grubych motków (6) Liniów, trzykątnych sczegulnie modelów Drewnianych (22) Miar składanych na cale podzielonych (2) Cyrkiel Stolarski drewniany (1) Linia żelazna długa z iedney strony z Zębami (1) Srubownic (7) Ręcznych Gibcąszków (8) Cyrklów Mosięznych (2) Cyrklów Zelaznych (2) Węgielnic stalowych (3) Maszyna pod Srubownice (1) Obcęgi (1) Zelazna węgielnica (1) Węgielnica mosięrżna z drucikami (1) Szrubstaki różne żelazne (2) Babki żelazne (3) Gwoździownic (2) Stół z Wałeczkami składany (1) Części Maszyneryi Górney od Warsztatów dziurkowanych i okutych sztuk (44) Prasa z wszelkimi rekwizytami (1) Kołek żelaznych pod Sruby i mutry sznurków (3) Łyżka żelazna do topienia Ołowiu (1) Cyrklów drewnianych Stolarskich (2) Stolarskich rysownic (20) Knypli Stolarskich (4) Hamerocisy (2) Flaszki blaszane do Oleiu (2) Pasek skurzanych do kołowrotków (2) Kociołek żelazny do gotowania kleiu (1) Heblów Stolarskich rózney wielkości (34) Swiderków do 1 Korby (38) Swiderków do wkręcania w korby (27) Swiderków ręcznych z rączkami (20) Pilników do robót Stolarskich (20) Raszypli Stolarskich (16) Raszypli Stolarskich płaskich (19) Raszypli Stolarskich Troykątnych (29) Drylownica (1) Dłutek Stolarskich półokrągłych (16) Dłutek Kowalskich (6) Dłutek Płaskich Stolarskich (17) Dłutek Skośnych (9) Ryszplownie Stolarskie (2) Swidry deblowe (3) Swidry kręcone duże (3) Klucze do zakrencania Srub (110 Korby do zakrencania Srub (2) Perliki (2) Młotek dłutowy (1) Młotek Tapicerski (1) Młotek Kowalski (1) Młotek Stolarski (1) Nożyc dużych (3) Obcęgów dużych (3) Snucper Stolarski (1) Przezmian żelazny mały (1) Siekierka (1) Uszów do dźwigania kołków (2) Srubsztaków Stolarskich (48) Szczotek drucianych do gręplowania (27) Prasa drewniana mniejsza (1) Wałków, Blachów, Cywni zapasowych (207) Druciennic krótszych (194) Druciennic Srednich (42) Druciennic dłuższych (19) Paczek zapakowanych w papier w których znayduią się tylne i przodkowe nacielnice do warsztatu (269) Paczek papieru grubego w roznym formacie z deseniami wydziurkownemi Szaf Drewnianych Pieczęcią Inzyniera Woiewodzkiego Mayzer opieczętowanych , a których rozne drobne rekwizyty i narzędzia mosierzne – stalowe, i Zelazne i.t.p. znajdować się maią (2)”.
W dniu 06.04.1834 roku Komisja Wojewódzka Krakowska na mocy reskryptu Komisji Rządowej, Dyrekcji Dóbr i Lasów, Sekcji Sekwestru i Konfiskat, wydała polecenie Asesorowi Ekonomicznemu Okręgu Olkuskiego, ażeby po udaniu się do Cieślina opisał uposażenie fabryki jedwabiu i zajął ją w sekwestr rządowy. Jednak asesor ekonomiczny nie był w stanie opisać rzetelnie całej maszynerii i narzędzi, stąd przy braku odpowiedniego fachowca wykorzystano opis dokonany w dniu 11.03.1833 roku przez Inżyniera Wojewódzkiego Majzera z Delegowanym z Biura Komisarza Obwodu Olkuskiego. W dniu 06.09.1834 roku Dyrekcja Dóbr i Lasów Sekcja Sekwestru i Konfiskat Komisji Wojewódzkiej Krakowskiej wystąpiła do Banku Polskiego z propozycją wzięcia w dzierżawę fabryki jedwabiu, jako zakładu nowo wystawionego, który nie powinien upaść, gdyż na maszynach zaczęte są już materiały jedwabne. Proponowała aby Bank przejął administrację fabryki lub ją wydzierżawił. Bank pismem z dnia 21.10.1834 roku odpowiedział, że do prowadzenia takiej fabryki potrzeba sprowadzenia materiałów oraz fachowców z zagranicy, dlatego zakład taki może być „tylko w rękach biegłego i zamożnego przedsiębiorcy.”. Zakład był systemu Jacquarda (Jacquard machine – Urządzenie (maszyna) żakardowe). W dniu 15.09.1834 roku powstał protokół przy zaprowadzaniu administracji skarbowej dóbr zasekwestrowanych Kwaśniów dokonany przez asesora ekonomicznego Okręgu Olkuskiego Juliana Szczepanowskiego. Piotr Barczyk był wówczas stróżem fabryki jedwabiu. Treść tego protokółu:
„Fabryka Jedwabna z Kamienia na wapno massiv murowana na piętro, od lat dopiero kilku wzniesiona, frontem na wschód stojąca, z dwoma kominami murowanemi nad dach wyprowadzonemi, dach gontem pokryty. Budowla ta w stanie dobrym znaleziona.
Obejmuje w sobie:
– na dole:
1. Salę dużą.
2. Papiernię.
3. Magazyn.
4. Piwnicę.
– na pierwszym piętrze:
5. Salę.
6. Stancyę z lewey strony.
7. Stancyą z prawey strony.
8. Strych.
ad. 1. Drzwi z tarcic fassowane stolarskiey roboty w podwóy otwierane (1 szt.) na zawiasach żelaznych (4) hakach żelaznych (4) Szufrygli u góry i u dołu (4) zamek francuzki (1) drzwi te są przepasane szyną żelazną (1) przy tey skobli żelaznych (2) kłódka do zamykania tey szyny (1) pod temi drzwiami iest okienko małe nieotwierane, w którym szyb małych ½ arkuszowych (4) Podłoga z tarcic (1) Sufit trynkowany (1) filarów drewnianych okrągłych sufit podpierających (12) piec żelazny (1) Okien nieotwieranych z powodu iż nie są ieszcze okute (9) w tych szyb całych ½ arkuszowych (128) stłuczonych (6). Okiennic drewnianych z zewnątrz w pól otwieranych z tarcic ordynaryjnych (9) przy tych zawias żelaznych (36) haków żelaznych (36) szufrygli do zasuwania u góry i u dołu (18).
ad. 2. Drzwi z frontu w podwóy otwierane fassowane stolarskiey roboty (1) na zawiasach żelaznych (4) hakach żelaznych (4) z zamkiem francuzkim (1) szufrygli żelaznych do zasuwania (2) podłoga z tarcic (1) powała z tarcic (1) Okien nieotwieranych z powodu nieokucia tych ieszcze (2) w tych szyb całych ½ arkuszowych (28) stłuczonych (4) z tey drzwi dające wychód na tył z tarcic fassowane stolarskiey roboty w podwóy otwierane (1) na zawiasach żelaznych (4) hakach żelaznych (4) szufrygli żelaznych do zasuwania (2) stąd są wschody aż na strych stolarskiey roboty (1) wszedłszy tam, Strych ten iest przepierzony na dwie połowy tarcicami poprzybiianemi (1) podłoga na strychu z tarcic (1) Okien okrągłych kształtu Gotyckiego nieotwieranych (14) w tych szyb całych ćwiartkowych (46) reszta stłuczone.
ad. 3. Wróciwszy do Sali opisaney pod Nrem 1 po lewey stronie drzwi z tarcic fassowane stolarskiey roboty w podwóy otwierane na zawiasach żelaznych hakach żelaznych zamek francuzki szufrygli żelaznych do zasuwania u góry i u dołu podłoga z tarcic powała Okien nieotwieranych szyb całych ½ arkuszowych Okiennic z zewnątrz z tarcic ordynaryjnych w pól otwieranych na zawiasach żelaznych hakach żelaznych stąd drzwi dające wychód do frontu z tarcic fassowane stolarskiey roboty w podwóy otwierane na zawiasach żelaznych hakach żelaznych zamek francuzki szufrygli żelaznych do zasuwania.
ad. 4. W podłodze tego Magazynu są drzwi z tarcic pojedyncze fassowane na zawiasach żelaznych wschody z tarcic podłogi niema Sklepienia niema, lecz podłoga magazynowa jest powałą piwniczną piwnica ta przepierzona deskami na dwie Izby.
Fabryka Wyrobów Jedwabnych
Zegar z dwoma Cyferblatami w dużym formacie w ramach pomalowanych bez szkła (1) Warsztatów niekompletnie przyrządzonych (21) Przędzalnia o 162 wrzecionach z Libelą szklaną (1) Maszyna do wytłoczenia dziur na niciownia (1) Szrubstak żelazny (1) Kowadło na pniaku drewnianym (1) Maszyna do spłaszczenia i załebkowania drutów (1) Maszyna do rozdzielania nitek (1) Kołowrotek (1) Piec Zelazny (1) Warsztatów prawie kompletnie przyżądzonych na większey części w których znayduią się Jedwabne materyie rozpoczęte przykryte Skórkami wyprawionemi Cielęcemi (46) Skrzyneczek Rzemieslniczych okutych z Zamkami (46) Motewideł do nawiiania Jedwabiu na Cewki (6) Kołowrotek z kołkiem zelaznym do którego służą Cztery koziołki (1) Zwiiadeł dużych (5) Wierzchni Warsztatowych nieustawionych (34) Kołowrotków mnieyszych (4) Lad (18) Lichtarzyków blaszanych na dubeltowych drutach a do zawieszenia przy warsztatach (62).
Spis różnych Affektów i Narzędzi
Piłek roznego rodzaju i wielkości (14) Prętów żelaznych krótszych (91) Prętów żelaznych dłuższych (7) Lasek z Zelaza lanego (42) Pomexu funtów (6) Rybich zaczepek warsztatowych (60) Cyrklów drewnianych z dziurami na koncach (3) Drutu grubego żelaznego kół (3) Drutu grubego Mosięrznego (1) Drutu cienkiego żelaznego kołek (4) Skrzyneczek dla Rzemieslników okutych z Zamkami (23) Prasa ze Srubą (1) Srub innych (6) Maszyna do rozdzielania nitek w Machoń oprawna (1) Drutów Snopków (283) Nici z ciężarami Ołowianemi Snopków (83) Prętów drewnianych roboty Tokarskiey rozney wielkości kop (2) Wałków Drewnianych (14) Ławek do Siedzenia (12) Krzyżowych rusztowań pod też Ławki (31) Narzędzi drewnianych Srubami żelaznemi opatrzonych (15) Maszynka drewniana 12 mosiężnemi równoległemi liniikami (1) Maszynka z 12 liniikami żelaznemi (1) Maszynka bez linii (1) Paka z ołowiem (1) Roznego żelastwa drobnego wagi kołka i.t.p. Paka (1) Skrzyneczka napełniona deneczkami do Cywków (1) Cywek Blaszanych (4) Cywek Drewnianych (18) Koszyk napełniony Cywkami i Kołkami (1) Szrubstaków żelaznych dużych (4) Drutu grubego na koncach z haczykami wiązek (6) Ołowiu w wiązkach przyrządzonego drutu pak (2) Roznego żelastwa grubszego do maszyn i roznych narzędzi (58) Róznego żelastwa w mniejszym formacie (43) Kleszczów żelaznych rozney wielkości (11) Kołek lanych żelaznych (2) Miech kowalski Sredniey wielkości (1) Nici grubych motków (6) Liniów, trzykontnych sczegulnie modelów Drewnianych (22) Miar składanych na cale podzielonych (2) Cyrkiel Stolarski drewniany (1) Linia żelazna długa z iedney strony z Zębami (1) Srubownie (7) Ręcznych Gibcąszków (8) Cyrklów Mosięznych (2) Cyrklów Zelaznych (2) Węgielnic stalowych (3) Maszyna pod Srubownice (1) Obcęgi (1) Zelazna węgielnica (1) Węgielnica mosięrżna z drucikami (1) Srubstaki różne żelazne (2) Babki żelazne (3) Gwoździawnic (2) Stół z Wałeczkami składany (1) Części Maszyneryi Górney od Warsztatów dziurkowanych i okutych (14) Prasa z wszelkimi rekwizytami (1) Kołek żelaznych pod Sruby i mutry sznurków (3) Łyżka żelazna do topienia Ołowiu (1) Cyrklów drewnianych Stolarskich (2) Stolarskich rysownic (20) Knypli Stolarskich (4) Hamerocisy (2) Flaszki blaszane do Oleiu (2) Pasek skurzanych do kołowrotków (2) Kociołek żelazny do gotowania kleiu (1) Heblów Stolarskich rózney wielkości (34) Swiderków do 1 Korby (38) Swiderków do wkręcania w korby (27) Swiderków ręcznych z rączkami (20) Pilników do robót Stolarskich (20) Raszypli Stolarskich (16) Raszypli Stolarskich płaskich (19) Raszypli Stolarskich Troykątnych (29) Drylownica (1) Dłutek Stolarskich półokrągłych (16) Dłutek Kowalskich (6) Dłutek Płaskich Stolarskich (17) Dłutek Skośnych (9) Ryszplownie Stolarskie (2) Swidry deblowe (3) Swidry kręcone duże (3) Klucze do zakrencania Srub (110 Korby do zakrencania Srub (2) Perliki (2) Młotek dłutowy (1) Młotek Tapicerski (1) Młotek Kowalski (1) Młotek Stolarski (1) Nożyc dużych (3) Obcęgów dużych (3) Snucper Stolarski (1) Przezmian żelazny mały (1) Siekierka (1) Uszów do dźwigania kołków (2) Srubsztaków Stolarskich (48) Szczotek drucianych do gręplowania (27) Prasa drewniana mniejsza (1) Wałków, Blachów, Cywni zapasowych (207) Druciennic krótszych (194) Druciennic Srednich (42) Druciennic dłuższych (19) Paczek zapakowanych w papier w których znayduią się tylne i przodkowe nacielnice do warsztatu (269) Paczek papieru grubego w roznym formacie z deseniami wydziurkownemi Szaf Drewnianych Pieczęcią Inzyniera Woiewodzkiego Mayzer opieczętowanych , a których rozne drobne rekwizyty i narzędzia mosierzne – stalowe, i Zelazne i.t.p. znajdować się maią (2).”.
W dniu 27.10.1834 roku Bank Polski poinformował Komisję Rządową Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego o zgłoszeniu się fabrykanta angielskiego Garnie, chętnego do sprowadzenia 2 warsztatów z Cieślina do Warszawy, wypróbowania ich i dopiero wtedy ewentualnego nabycia całości fabryki. Komisja Rządowa nie zgodziła się na takie warunki. W dniu 20.12.1834 roku opracowany został kolejny opis budynków fabryki jedwabnej i domu mieszkalnego dla fabrykantów. Opis budynku fabryki przedstawiał się następująco: „Fabryka jedwabna z kamienia na wapno massio murowana na piętro, od lat dopiero kilku wzniesiona, frontem na wschód stojąca, z dwoma kominami murowanymi, nad dach wyprowadzonymi, gach gontem pokryty, bodowla w stanie dobrym, Składała się – na dole – z sali dużej, papierni, magazynu i piwnicy oraz – na pierwszym piętrze – z sali, stancji z lewej strony, stancji z prawej strony oraz strychu. Sala duża – drzwi z tarcic fasowane stolarskiej roboty w podwój otwierane, na 4 zawiasach żelaznych i 4 hakach, szyfrygli u góry i u dołu 4, zamek francuski 1, drzwi te są przepasane szyną żelazną, przy której skobli żelaznych 2 oraz kłódka do zamykania tej szyny. Nad tymi drzwiami jest okienko małe nieotwieralne w którym szyb całych 1/2 arkuszowych 4, podłoga z tarcic, sufit trynkowany, filarów drewnianych okrągłych sufit podpierajcych 12, piec żelazny, okien nieotwieranych z powodu iż są jeszcze nie okute 9, w tym szyb całych 1/2 arkuszowych 128, z czego 6 stłuczonych, okiennic drewnianych z zewnątrz w pół otwieranych z tarcic ordynaryjnych 9, przy tych zawiasów żelaznych 36 i haków 36, szufrygli do zasuwania u góry i u dołu 18. Papiernia – drzwi z frontu w podwój otwierane fasowane stolarskiej roboty na 4 zawiasach żelaznych i 4 hakach z zamkiem francuskim, 2 szufrygle żelazne do zasuwania, podłoga z tarcic, powała z tarcic, okien nieotwieranych z powodu nieokucia tych jeszcze 2, w tych szyb całych 1/2 arkuszowych 28, stłuczonych 4, z tej drzwi dające wychód na tył, z tarcic fasowane stolarskiej roboty w podwój otwierane na 4 zawiasach żelaznych i 4 hakach z 2 szfryglami żelaznymi do zasuwania. Stąd są wychody na strych z tarcic stolarskiej roboty. Wszedłszy tam strych ten jest przepierzony na dwie połowy tarcicami poprzybijanymi, podłoga na strychu z tarcic, okien okrągłych kształtu gotyckiego nieotieranych 14, w tych szyb cłych ćwiartkowych 46, reszta stłuczone. Magazyn – wróciwszy do sali dużej – po lewej stronie drzwi z tarcic fasowane stolarskiej roboty w podwój otwierane, na 4 zawiasach żelaznych i 4 hakach z zamkiem francuskim, szufryli żelaznych do zasuwania u góry i u dołu 2, podłoga z tarcic, powała z tarcic, okien nieotwieranych 3, szyb całych 1/2 arkuszowych 48, okiennic z zewnątrz z tarcic ordynaryjnych w pół otwieranych 3, na 12 zawiasach żelaznych i 12 hakach. Stąd drzwi dające wychód do frontu, z tarcic fasowane stolarskiej roboty w podwój otwierane, na 4 zawiasach i 4 hakach z zamkiem francuskim, szafrygli żelaznych do zasuwania 4. Piwnica – w podłodze tego magazynu są drzwi z tarcic pojedyncze fasowane na 2 zawiasach żelaznych, wschody z tarcic, sklepienia nie ma, lecz podłoga magazynowa jest powałą piwniczną. Piwnica ta jest przepierzona deskami na 2 izby, w którym przepierzeniu są drzwi do drugiej izby z tarcic pojedyncze fasowane na 2 zawiasch żelaznych i 2 hakach z 2 skoblami i wrzeciądzem. Piętro – sala – z magazyny poprzediego są drzwi do wschodów z tarcic fasowane pojedyncze na 2 zawiasach żelaznych i 2 hakach z zamkiem francuskim, wschody z tarcic obite deskami, wszedłszy podłoga z tarcic, syfit trynkowany, słupów okrągłych drewnianych sufit podpierających 12, okien nieotwiernych z powodu iż nie są jeszcze okute 12, w tych szyb całych 1/2 arkuszowych 120, reszta stłuczonych, piec żelazny. Stancja z lewej strony – drzwi z tarcic pojedyncze fasowane stolarskiej roboty na 2 zawiasach żelaznych i 2 hakach z zamkiem francuskim, podłoga z tarcic, sufit trynkowany, słupów okrąglych sufit podpierających 2, okna nieotwierane 2, w tych szyb całych 18, reszta stłucone. Stancja z prawej strony – drzwi z tarcic pojedyncze fasowane stolarskiej roboty, na 2 zawiasach żelaznych i 2 hakach z zamkiem francuskim, podłoga z tarcic, sufit trynkowany, słupów okrągłych drewnianych sufit podpierających 4, okien nieotwieranych 4, w tych szyb całych 1/2 arkuszowych 28, reszta stłuczonych. Strych – z sali na piętrze -drzwi do wschodów prowadąch na strych, z tarcic pojedycze fasowane stolarskiej roboty, na 2 zawiasach żelaznych i 2 hakach żelaznych z zamkiem francuskim, wschody z tarcic obite tarcicami heblowanymi, wszedłszy na strych podłoga z tarcic, okien okrągłych kształtu gotyckiego nieotwieranych 8, w tych szyb całych ćwiarkowych 34, reszta stłuczone, wiązanie pokrycia, dach gontem pokryty.”. Po przejęciu dóbr przez Rząd gmach fabryki pozostawał bezużyteczny, zaś plantacje drzew morwowych i hodowla jedwabników pozostały bez żadnego nadzoru. W dniu 18.02/01.03.1836 roku Piotr Tylmes, przedsiębiorca znanego zakładu wyrobów jedwabnych w Petersburgu, zamierzając urządzić podobną fabrykę w Królestwie Polskim zgłosił się do Komisji Rządowej, gdzie przedstawiono mu stan opuszczonego zakładu po Wolickim. Tylmes postanowił zwiedzić ten zakład i na miejscu podjąć stosowne decyzje. Komisja Rządowa poleciła Komisji Województwa Krakowskiego, aby wydała stosowne rozporządzenia w tym zakresie i porozumiała z Panem Tylmes, aby mógł on zjechać do Cieślina i na miejscu obejrzeć zabudowania, machiny, narzędzia i sprzęty. Tylmes przybył do Cieślina w dniu 26.02/09.03.1836 roku i wspólnie Komisarzem Obwodu Olkuskiego oraz Janem Polikarpem Wolickich oglądał zakład. W marcu 1836 roku rozpoczęto uruchamianie fabryki wyrobów jedwabnych, którą jeszcze w 1830 roku nakładem około 300 000 złp. założył ówczesny właściciel włości Konstanty Leon Wolicki. W 1836 roku wartość narzędzi i maszyn z fabryki jedwabiu oszacowana została na kwotę 3.943 r.s. 75 ½ kop. Wolicki już w 1828 roku zaprowadził w Kwaśniowie plantację morw białych, których w momencie uruchamiania fabryki było już kilka tysięcy (okres potrzebny od wysiania morw do wydania dojrzałych liści to 6-7 lat). Za uruchamianiem fabryki stał Piotr Tilmes, wspólnik słynnej fabryki wyrobów jedwabnych w Petersburgu działającej pod firmą F. Binard et Compagnie (Binard et Tilmes). Fabrykantowi temu po sprowadzeniu się z Petersburga do Warszawy Kommissyja Spraw Wewnętrznych, Duchowych i Oświecenia Publicznego udzieliła patent „sześcio-letni swobody, na założenie i wyłączne w całym Królestwie utrzymywanie fabryki tkanin jedwabnych i pół-jedwabnych, gładkich i wzorowych, tudzież drukowanych, z wolnością oznaczania wyrobów herbem Królestwa”. Piotr Tilmes zbudował w 1837 roku nową fabrykę wyrobów jedwabnych w Warszawie („Tilmes i spółka”, ul. Nowy Świat nr 1285). W czerwcu 1836 roku przybył do Dóbr Kwaśniowa z Warszawy Jan Nepomucen Birner celem założenia hodowli jedwabnic. Zastał on w Kwaśniowie ok. 5000 siedmioletnich drzewek morwowych (plantację tą w 1828 roku zaprowadził Konstanty Leon Wolicki). Jednak drzewka te mocno ucierpiały przez mróz w dniu 12.03.1836 roku, dlatego też jesienią tego roku miały być przesadzone. Dopiero po przejęciu w dniu 27.06/07.07.1837 roku dzierżawy dóbr przez Jana Wolickiego plantacja została doprowadzona do użytku jego kosztem. Ówczesny dzierżawca dóbr Jan Wolicki w 1837 roku dokupił od Birnera 4 łuty nasion morwowych. W dniu 23.09/05.10.1836 roku Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego poleciła Komisarzowi Obwodu Olkuskiego, by zegar należący do fabryki wyrobów jedwabnych w Cieślinie przekazała do Warszawy do wspomnianej Komisji Rządowej. W dniu 19/31.05.1837 roku Komisja Rządowa Sprawa Wewnętrznych, Duchownych i Oświecenia Publicznego poinformowała Komisję Rządową Przychodów i Skarbu, że zegar z fabryki w Cieślinie zabrany został w celu ocalenia go przed zniszczeniem. Po przewiezieniu go do Marymontu, miał on zostać wyporządzony i przekazany Instytutowi Gospodarstwa Wiejskiego, zaś w przypadku uruchomienia fabryki w Cieślinie zegar miał być albo zwrócony, albo jego wartość uregulowana z funduszy Instytutu Gospodarstwa Wiejskiego. W odpowiedzi z dnia 03/15.07.1837 roku Komisja Rządowa Przychodu i Skarbu oświadczyła, że jest to niezgodne z prawem. Zabranie zegara umniejsza wartość fabryki na którą Skarb Publiczny udzielił pożyczki, a ponadto zabranie jakichkolwiek przedmiotów znajdujących się w dobrach jest szkodą dla Skarbu oraz dla innych wierzycieli – stąd wezwał do natychmiastowego odesłania zegara do Cieślina. Kolejny dokładny opis fabryki jedwabnej zawarty został również w Protokole Zajęcia Dóbr Kwaśniów z przyległościami Cieślin i Hucisko na sprzedaż do przymusowego wywłaszczenia z dnia 27.02./11.03.1837 roku, więc nie nie będzie on w tym miejscu powielany (Protokół Zajęcia Dóbr Kwaśniów z przyległościami Cieślin i Hucisko na sprzedaż do przymusowego wywłaszczenia – 27.02./11.03.1837 r. >> czytaj więcej). Jan Wolicki od czasu zajęcia dzierżawionych dóbr utrzymywał swoim kosztem dozór nad fabryką tkanin jedwabnych w Cieślinie, opalał ją dwoma piecami zabezpieczając od zepsucia. Z dokumentu datowanego na dzień 12/24.04.1836 roku dowiadujemy się, że pobierał za to rocznie kwotę 2.634 złp. pensji. W dniu 06/18.02.1839 roku powstał kolejny protokół opisania warsztatów i narzędzi w Fabryce Jedwabiu w Cieślinie sporządzony przez Asesora Ekonomicznego Obwodu Olkuskiego zgodnie z Reskryptem Rządu Gubernialnego Krakowskiego z dnia 04/16.10.1838 roku. Reskrypt ten polecał dopisanie i oddanie dozorowi warsztatów i narzędzi w fabryce Jedwabiu w Cieślinie w aktach odbiorczych dzierżawcy dóbr Janowi Polikarpowi Wolickiemu. Wolicki okazał 2 protokoły z dnia 30.01.1833 roku oraz z dnia 01.02.1833 roku opisujące warsztaty i urządzenia znajdujące się w Fabryce Jedwabiu. Nie było sensu robić nowego opisu, tym bardziej, że drobne narzędzia znajdowały się w 2 szafach zamkniętych i opieczętowanych – dlatego do protokołu dołączono dawny opis. Na skutek reskryptu z dnia 04/16.10.1838 roku, protokołem z dnia 06/18.02.1839 roku dozór nad fabryką jedwabiu został ustalony i oddany przez asesora ekonomicznego dzierżawcy dóbr Janowi Polikarpowi Wolickiemu. Potwierdza to raport z dnia 04/16.03.1840 roku zgodnie z którym Jan Polikarp Wolicki miał tylko dozór na budynkami fabryki jedwabiu i dla fabrykantów, ale nie miał ich w dzierżawie. Dozorcą fabryki jedwabiu był komornik Jan Żuchowski (zm. 30.11.1839 roku w Cieślinie). W dniu 07/19.09.1840 roku Komisarz Obwodu Olkuskiego wykonując polecenie Wydziału i Sekcji Administracyjnej Rządu Gubernialnego Krakowskiego w Kielcach z dnia 27.07/08.08.1840 roku przysłał wykaz drzew morwowych z wiadomościami odnośnie plonów z jedwabników znajdujących się w Gminie Kwaśniów wraz z próbkami jedwabiu surowego. W 1840 roku Jan Wolicki sprowadził z Warszawy 2 loty jajek i z tak z rozmnożonych jedwabników powstało 1000 sztuk kokonów, w których jajka na rozpłodnienie takowych w przyszłym 1841 roku zbierały się. Zebrane w 1840 roku w kokonach 21 funtów włókien Jan Wolicki na własny wyrób wysłał do Fabryki Tymcza w Warszawie. Od niniejszej odpowiedzi dołączone zostały 4 próbki jedwabiu surowego w kokonach oraz mała ilość białego włókna. Plantacja drzew morwowych i hodowla jedwabników znajdowała się wówczas pod opieką Rządcy Dóbr Kwaśniowa Józefa Cichorzewskiego. Jednak zajęcie tych dóbr do przymusowego wywłaszczenia oraz częste zmiany właścicielskie nie pozwoliły na na rozwinięcie właściwej produkcji. W dniu 28.06/10.07.1841 roku Józef Cichorzewski zakomunikował rządowi Gubernialnemu Krakowskiemu, że „Fabryka Jedwabiu potrzebuje gruntownie dachu, gdyż sufity opadają dla dezelacji onego.” oraz, że „Fabryka sukienna ulega zniszczeniu dla braku dachu gdyż narożniki murów iuż się walą.”. Podobne informacje znajdujemy w dokumencie z dnia 10/22.09.1841 roku, w którym czytamy „Fabryka jedwabna – dach w stanie złym, podobnie jak i dom dla fabrykantów.”. W dniu 26.12.1846/07.01.1847 roku Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych poleciła Rządowi Gubernialnemu Radomskiemu ogłosić i odbyć licytację na sprzedaż machin, warsztatów i narzędzi należących do fabryki wyrobów jedwabnych w Cieślinie w celu zrealizowania zaliczeń Skarbu na ten zakład udzielonych. Rząd Gubernialny Radomski ogłaszał wcześniej już dwukrotnie bezskutecznie podobne licytacje. Pierwsza nie doszła do skutku z powodu oporu nabywcy dóbr Cieślina Franciszka Gostkowskiego, który pragnął dowieść, że kupił dobra wraz z fabryką na własność. Druga zaś nie odbyła się z powodu braku ochotników do kupna. Po usunięciu przeszkód ze strony właściciela dóbr Cieślina w swobodnym zarządzaniu wspomnionymi ruchomościami Komisja Rządowa poleciła odbyć licytację w Cieślinie w miejscu egzystencji fabryki w wybranym dniu i w dniach następnych w godzinach od 8:00 do 15:00. Licytacja każdej sztuki rozpoczynać się miała od taxy ustalonej w załączonym wykazie. Ogółem wartość wszystkich ruchomości oszacowana została na sumę 26.291 2/3 złp. Ostatecznie rzeczy te sprzedane zostały przez Komisję Rządową Spraw Wewnętrznych i Duchownych w 1852 roku przez publiczną licytację i uzyskano po potrąceniach kwotę 122 r.s. 70 kop.
W wykazie i szacunkach zbudowań sporządzonym w Cieślinie w dniu 03/15.08.1847 roku przez Napoleona Sapalskiego dla celów ubezpieczeniowych przedstawiony mamy dokładny opis wraz z rysunkami fabryki wyroków jedwabnych.
Fabryka wyrobów jedwabnych wystawiona została z kamienia łamanego na wapno. Pokryta była dachem gontowym. Budynek składał się z parteru i z dwóch pięter. Wymiary budynku wynosiły: 97½ x 24½ x 14½ łokcia. Grubość murów wynosiła ¼ łokcia. Kominy wyprowadzone były nad dach na wysokość 1½ łokcia. Podłogi wykonane były z tarcicy, zaś sufity z łat okręconych słomą i obrzuconych wapnem. Sufity na parterze i na piętrze I podparte były odpowiedni 12 i 26 filarami drewnianymi. Belki w niektórych miejscach w tym czasie były już pogniłe. Podłoga na piętrze ułożona była bez legarów na belkach tylko – w stanie ogólnym średnim. Między piętrami oraz między parterem a piętrem I znajdowało się dwoje schodów z szalowaniem i poręczą o 15 stopnicach w stanie dobrym. Na piętrze I było 18 okien o 12 szybach, na parterze 14 okien o 16 szybach średniej wielkości z ramami w stanie dobrym, zaś na piętrze II znajdowało się 8 okien półokrągłych. Na piętrze I znajdował się piec żelazny z rurą. Sufit na parterze był w stanie dobrym. Podłoga w jednym pomieszczeniu na parterze (pomieszczenie “c” na rysunku) była zrujnowana – za niebyłą można ją było uznać. Do budynku prowadziło 4 drzwi w stanie ordynarnym.
W wyniku pożaru, który miał miejsce w dniu 28.06/10.07.1849 r. zniszczeniu uległa fabryka wyrobów jedwabnych, zaś stosowne zmiany w wykazie do ubezpieczenia (odnośnie wykreślenia jej z ubezpieczenia) opracowane zostały w Kwaśniowie dniu 18/30.09.1849 roku.