Określenie precyzyjnej daty powstania wsi Cieślin jest niemożliwe, gdyż nie zachowały się żadne dokumenty lokacyjne. W takich przypadkach za umowną przyjmuje się rok, w którym w dana wieś jest po raz pierwszy wzmiankowana w dokumentach pisanych. Stąd też w przypadku Cieślina należałoby przyjąć rok 1400, gdyż wtedy spotykamy Cieślin w dwóch dokumentach [“Antiquissimi libri iudiciales terrae Cracoviensis”, ed. B. Ulanowski, Kraków 1884-1886 oraz “Acta terrestria Cracoviensia” (“Księgi ziemskie krakowskie”), rps APKr]. Wieś powstała wcześniej, najprawdopodobniej w okresie między 1320 a 1400 rokiem, gdyż był to najbardziej intensywny okres akcji osadniczej na terenie obecnego powiatu olkuskiego.
Chronologiczne informacje dotyczące Cieślina z okresu średniowiecza:
– 1400 – Cieślin jest własnością szlachecką,
– 1400-1446 – właścicielem wsi jest Jan (Jaszek), żonaty z Zacharką [z Barwałdu (Górnego)], syn Dzierżka z Młodzaw (powiat wiślicki), będący też właścicielem Kwaśniowa oraz Katarzyny (z Zębocina, 2-giej żony Adama z Barwałdu Górnego),
– 1400 – Katarzyna żona Adama z Barwałdu z synem Janem zastawiają za 50 grzywien Bodzancie, Świętosławowi, Marcinowi i Stanisławowi z Modlnicy wieś Cieślin,
– 1401 – Katarzyna z tymże synem Janem zastawiają za 30 grzywien groszy praskich Ostrobodowi z Niegowonic kmieci i karczmę w Cieślinie z wyjątkiem folwarku i młyna,
– 1402 – Jan syn zmarłego Dzierżka z Młodzaw wyznacza matce Katarzynie 200 grzywien na Młodzawach i Cieślinie, które zapisał jej Dzierżek jako posag i wiano,
– 1404 – Mikołaj z Zarzecza oddala prawnie pozew Adama z Barwałdu o pobicie jego 3 ludzi Jana, Wojtka i Bartka z Cieślina,
– 1409 – Jan z Cieślina ma zapłacić w terminie 50 grzywien Janowi z Kunic pod gwarancją wwiązania go w 60 grzywien do części w Kwaśniowie,
– 1414 – Jan z Cieślina wyznacza żonie Zacharce 60 grzywien posagu i 90 grzywien wiana na połowie Kwaśniowa,
– 1414 – pojawia się Wojciech Szczerba (kmieć) z Cieślina,
– 1414 – Maciej Garbacz, Błażej Moskreni [Moskrem?], Mikołaj Sladek, przysiężnicy [ławnicy] z Zarzecza są ogłoszeni winnymi nie stawienia się na wezwanie Wojciecha Sczirba [Szczerba] z Cieślina na pierwszy termin, ponieważ się nie podporządkowali (z prawej). Na zlecenie pana biskupa ci biedacy zostali usunięci. Przekreślone [albo: unieważnione],
– 1416 – Jan z Cieślina daje Janowi z Kwaśniowa całą swoją część w Kwaśniowie w zamian za całą wieś Barwałd i 45 grzywien,
– 1416 – Jan Kwaśniowski zwany też Gambrat (Gamrat) pozwany przez Jana z Cieślina (i Barwałdu) – na mocy ugody Jan z Kwaśniowa winien zwrócić Janowi z Cieślina przywileje dotyczące Barwałdu, które mu sprzedał w 1414 roku. Jan z Kwaśniowa winien „conarare odoracz” role, czyli niwy, które są przydane (addite) do dóbr Cieślin; Jan z Kwaśniowa i jego żona Elżbieta zobowiązują się zapłacić Mikołajowi Mrukowi 40 grzywien, a wówczas on ma ustąpić z zastawu,
– 1419-29 – właścicielem wsi Cieślin jest Piotr z Cieślina,
– 1419 – Katarzyna wdowa po Dziersławie z Młodzaw ustępuje synowi Janowi z Barwałdu z prawa do posagu i wiana zapisanych jej na Cieślin,
– 1429 – Piotr z Cieślina wyznacza żonie Małgorzacie 120 grzywien posagu i wiana na połowie dóbr w Cieślinie i na całej karczmie tamże,
– 1435 – Piotr z Kamienia z żoną Małgorzatą sprzedają za 150 grzywien groszy krakowskich Mikołajowi ze Sławniowa całą wieś Cieślin,
– 1441-50 – właścicielem wsi Andrzej, Andriasz, Andrisz z Kamienia i Cieślina,
– 1441-46 – wsią włada Katarzyna żona tegoż Andrzeja,
– 1445 – Jan Cieśliński (Czeszlinsky) kupuje za 155 grzywien od Wacława oświęcimskie Zembrzyce,
– 1446 – w Cieślinie znajduje się staw Nadolny, lasy i bory, łąki koło bagna Semka (Semconis),
– 1446 – Andriasz z Cieslina ma zapłacić w terminie 17 grzywien Janowi i Piotrowi z Kwaśniowa pod gwarancją wwiązania ich do 1 łana z kmieciem Piernikiem, z karczmą i stawem Nadolnym, z lasami i borami oraz rolami koło tych lasów, z łąkami koło bagna Semka, oraz z prawem połowu ryb w stawach i ścinania drzewa w lasach i borach na własne potrzeby,
– 1446 – Andriasz z Cieslina wyznacza żonie Katarzynie córce pana Wrocha Jaksy 300 grzywien posagu i wiana na połowie Cieślina,
– 1448 – Andrzej z Cieślina zastawia za 33 grzywien Piotrowi Kwaśniowskiemu swoje dobra w Cieślinie, a jego żona Katarzyna odstępuje od prawa do wiana i posagu na zastawie,
– 1448 – Andrzej z Cieślina złożył pieniądze, by wykupić Cieślin od Piotra i Jana Kwaśniowskich,
– 1449 – Jan z Kwaśniowa umarza zapis Andriasza z Cieślina (z 1448 roku) w księgach lelowskich na Cieślinie,
– 1449-50 – Andrzej z Kamienia odstępując od swego powiatu zobowiązuje się zapłacić 100 grzywien Marciszowi z Podgórzyc (Pogórzyc) pod gwarancją wwiązania go do Cieślina,
– 1450 – Katarzyna żona Andrzeja z Kamienia odstępuje Marciszowi z Podgórzyc prawo do posagu i wiana na dziedzinie Cieślin,
– 1464-69 – Marcisz, Marcin z Kamienia herbu Ostoja dziedzicem Cieślina,
– 1465 – Marcin dzierżawcą w Cieślinie,
– 1470-80 – dziedzicem Cieślina Marcin herbu Ostoja, znajdują się tu łany kmiece i folwark,
– 1470-80 – wieś Cieślin należy do parafii Chechło,
– 1470-80 – dziesięcina snopowa i konopna z łanów kmiecych wartości 2 grzywien i z folwarku plebanowi w Chechle,
– 1477-82 – w Cieślinie spotykamy się z ziemianinem Stanisławem Ciesielskim herbu Zadora oraz rodem o nazwiskach gniazdowych Cieślińskich herbu Junosza (wg innych źródeł Ciesielskich herbu Lubicz).
– 1482 – dziedzicem Marcin z Cieślina,
– 1484 – bracia Jan i Jakub dziedzicami Cieślina,
– 1489 – wieś Cieślin należy do powiatu krakowskiego,
– 1489-99 – Cieślin bez danych o poborze,
– 1490 – wieś Cieślin nie opłaciła Diecezji Krakowskiej podatku łanowego (zwanego też poradlnym), przypadającego po dwa grosze z włóki w myśl ustawy koszyckiej króla Ludwika.
Mappa szczegulna Woiewodztwa Krakowskiego i Xięstwa Siewierskiego (fragment).